Wyszukiwarka
Liczba elementów: 3
Wycieczki: Kultura wysoka
Gliwicki Teatr Muzyczny jest jedną z młodszych placówek kulturalnych Górnego Śląska. Rozpoczął działalność w czerwcu 2001 r., choć równocześnie odwołuje się do bogatej tradycji scen, które istniały tu od 1952 r. - Operetki Śląskiej i Teatru Muzycznego. Warto wspomnieć, że placówki te, będące poprzedniczkami obecnego GTM miały na swoim koncie szereg osiągnięć w krajobrazie polskiego teatru i muzyki. Należały do nich m.in. polskie prapremiery musicali „Człowiek z La Manchy” Leigha, „Hello, Dolly!” Hermana czy słynna premiera „Ideału” Moniuszki, a także występy takich gwiazd, jak Maria Artykiewicz, Irena Brodzińska, Małgorzata Derdzianka, Xenia Grey, Wanda Polańska, Hanna Rutkowska, Stanisław Ptak, Ryszard Wojtkowski, Grażyna Brodzińska. Gliwicki Teatr Muzyczny realizuje misję centrum kultury, przed którym postawiono wiele różnorodnych zadań. Do głównych należy kontynuacja bogatej tradycji muzyczno-teatralnej swych poprzedników. W repertuarze znalazły się klasyczne operetki („Księżniczka czardasza” Kálmána, „Ptasznik z Tyrolu” Zellera, „Orfeusz w piekle” Offenbacha, „Zemsta nietoperza” Straussa czy „Wesoła wdówka” Lehára) oraz znaczące pozycje światowego musicalu („Zorba” Kandera, „Footloose” Snowa, „Grają naszą piosenkę” Simona i Hamlischa, „42 ulica” Warrena, czy „High School Musical”, „Hair” i „Tarzan”). Placówka chce zapewnić spełnienie oczekiwań zarówno publiczności bardziej „tradycyjnej”, przywiązanej do dominującego przez dłuższy czas w Gliwicach repertuaru operetkowego, jak i publiczności bardziej zainteresowanej współczesnymi formami teatru muzycznego. W 2005 r. Gliwicki Teatr Muzyczny przejął opiekę nad Ruinami Teatru Victoria w Gliwicach, a rok później także nad budynkiem byłego gliwickiego kina Bajka, działającego obecnie pod nazwą Scena Bajka-Kino Amok. GTM jest również organizatorem cyklicznych imprez teatralnych i filmowych, z których najważniejszą są Gliwickie Spotkania Teatralne.
Środulka to położona na północy miasta dzielnica Sosnowca, która już w 1902 roku współtworzyła ten młody ośrodek miejski. Rozciąga się ona pomiędzy Czarną Przemszą a torami dawnej Kolei Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Przemysł pojawił się tutaj w drugiej połowie XIX wieku. Jako pierwsza, w latach 80. tego stulecia, została uruchomiona fabryka Mogunckiego Towarzystwa Przemysłu Chemicznego. Wkrótce potem, w 1886 roku, bracia Schönowie otwarli dużą przędzalnię wełny czesankowej, przy której postawili swoją najważniejszą rezydencję rodową. Schönowie wywodzili się z Saksonii, z miasta Werdau, gdzie w połowie XIX wieku zakład włókienniczy prowadził Christian Gottlieb Schön. To właśnie jego synowie - Franz i Ernst - przybyli na tereny dzisiejszego Sosnowca, organizując w Sielcu pierwszą przędzalnię. Inwestycja w Środulce była poszerzeniem działalności. Pozostali bracia, Bruno i Robert, też byli właścicielami fabryk w Sosnowcu - była to spółka rodzinna - ale tylko Ernst i Franz osiedlili się w mieście. Przypuszcza się, że pałac w Środulce został zbudowany około roku 1896. Projektant nie jest, niestety, znany. Czterokondygnacyjną budowlę postawiono na planie czworoboku i ozdobiono trzema wieżami - dwie znajdują się w narożnikach fasady południowej, jedna w północno-wschodnim rogu fasady tylnej. Wieże przykryto charakterystycznymi, baniastymi hełmami. Rezydencja nawiązuje generalnie do stylu barokowego. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na piękne, oryginalne witraże w hallu. Pałac otoczony jest przez ładny park krajobrazowy. Na jego terenie stoi jeszcze jedna rezydencja Schönów, tak zwany pałac Wilhelma wybudowany w 1900 r. wg projektu Józefa Pomian-Pomianowskiego. Obecnie w pałacu Schönów mieści się Muzeum w Sosnowcu, sale reprezentacyjne Urzędu Stanu Cywilnego oraz restauracja. Dumą Muzeum jest niezwykła kolekcja polskiego szkła użytkowego z XX i początku XXI w. Uzupełnia ją zbiór szkła unikatowego z przełomu tych stuleci i szkła historycznego od połowy XIX w. Instytucja organizuje również liczne wystawy czasowe i wydarzenia kulturalne, prowadzi też działalność edukacyjną i wydawniczą.
Środulka to położona na północy miasta dzielnica Sosnowca, która już w 1902 roku współtworzyła ten młody ośrodek miejski. Rozciąga się ona pomiędzy Czarną Przemszą a torami dawnej Kolei Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Przemysł pojawił się tutaj w drugiej połowie XIX wieku. Jako pierwsza, w latach 80. tego stulecia, została uruchomiona fabryka Mogunckiego Towarzystwa Przemysłu Chemicznego. Wkrótce potem, w 1886 roku, bracia Schönowie otwarli dużą przędzalnię wełny czesankowej, przy której postawili swoją najważniejszą rezydencję rodową. Schönowie wywodzili się z Saksonii, z miasta Werdau, gdzie w połowie XIX wieku zakład włókienniczy prowadził Christian Gottlieb Schön. To właśnie jego synowie - Franz i Ernst - przybyli na tereny dzisiejszego Sosnowca, organizując w Sielcu pierwszą przędzalnię. Inwestycja w Środulce była poszerzeniem działalności. Pozostali bracia, Bruno i Robert, też byli właścicielami fabryk w Sosnowcu - była to spółka rodzinna - ale tylko Ernst i Franz osiedlili się w mieście. Przypuszcza się, że pałac w Środulce został zbudowany około roku 1896. Projektant nie jest, niestety, znany. Czterokondygnacyjną budowlę postawiono na planie czworoboku i ozdobiono trzema wieżami - dwie znajdują się w narożnikach fasady południowej, jedna w północno-wschodnim rogu fasady tylnej. Wieże przykryto charakterystycznymi, baniastymi hełmami. Rezydencja nawiązuje generalnie do stylu barokowego. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na piękne, oryginalne witraże w hallu. Pałac otoczony jest przez ładny park krajobrazowy. Na jego terenie stoi jeszcze jedna rezydencja Schönów, tak zwany pałac Wilhelma wybudowany w 1900 r. wg projektu Józefa Pomian-Pomianowskiego. Obecnie w pałacu Schönów mieści się Muzeum w Sosnowcu, sale reprezentacyjne Urzędu Stanu Cywilnego oraz restauracja. Dumą Muzeum jest niezwykła kolekcja polskiego szkła użytkowego z XX i początku XXI w. Uzupełnia ją zbiór szkła unikatowego z przełomu tych stuleci i szkła historycznego od połowy XIX w. Instytucja organizuje również liczne wystawy czasowe i wydarzenia kulturalne, prowadzi też działalność edukacyjną i wydawniczą.