Wygląd:
Nasiona fasoli mogą być różnej wielkości. Kolor biały lub czerwony.
Kształt:
Kształt owalny, spłaszczony w przekroju. Miąższ fasoli po ugotowaniu jest biały.
Wielkość:
W zależności od odmiany: 1-3 cm.
Konsystencja:
Fasola ugotowana jest twarda w dotyku, śliska.
Smak i zapach:
Typowy dla ugotowanej fasoli.
Barwa (zewnętrzna i na przekroju) :
Barwa zależy od rodzaju fasoli, biała lub czerwona. W przekroju wszystkie fasole są białe i mączyste.
Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:
Fasola została udomowiona przez Indian na długo przed podbojem ich ziem przez hiszpańskich i portugalskich konkwistadorów. Zalety fasoli zostały docenione przez Europejczyków i warzywo to zagościło na stołach Starego Kontynentu. Fasola należy do roślin o dużej wartości energetycznej oraz o bardzo dużej zawartości białka i okresowo może zastępować mięso.
Fasola (fazola), zwana po cieszyńsku becokiem, była uprawiana od dawna na terenie Śląska Cieszyńskiego i wykorzystywana w tradycyjnej kuchni. Sezon na fasole na sypko przypada latem i jesienią, kiedy to można przyrządzić potrawę ze świeżo zebranych nasion. W tych porach roku z powodzeniem zastępowała mięsne potrawy. W tym czasie brakowało mięsa ze względu na to, że pierwsze „zabijaczki” robiono dopiero na zimę. Bogata w białko i witaminy fasola była nie tylko pożywnym, ale i smacznym pokarmem dla ludzi żyjących w Beskidzie Śląskim.
W książce „Płyniesz Olzo” w rozdziale „Pożywieniu ludu cieszyńskiego” Józef Ondrusz pisze: „Z roślin strączkowych najbardziej rozpowszechnioną na Śląsku Cieszyńskim była fasola, mniej groch i bób. Oprócz kilku odmian fasoli krzaczastej, sadzonej na osobnych grzędach lub niewielkimi gniazdami w ziemniakach, hodowano również fasole tyczne, wieloziarniste, zwane powszechnie becokami. Fasolę przyrządzano w postaci zup, sosów, sałat lub na sucho. Zupy i sosy fasolowe doprawiano zakłótą z mąki i mleka lub śmietany. Smak ich podnosił kawałek wędliny dodanej do gotowania. Podawano je z ziemniakami lub chlebem. Niektóre gospodynie dodawały do zup i sosów fasolowych garść suszonych śliwek lub powideł. Fasolę na sucho jadano z kwaśnym lub zsiadłym mlekiem”.
Fasola na sypko jest prostym daniem, którego składnikami są fasola, cebula, skwarki lub stopione masło z bułką tartą oraz sól i pieprz. Potrawa jest nadal popularna w przeciętnych gospodarstwach domowych, a także jest w jadłospisach wielu gospodarstw agroturystycznych powiatu cieszyńskiego. Becok na sypko można zjeść w karczmach, zajazdach i restauracjach regionalnych. Józef Ondrusz podaje również przepis na przygotowanie fasoli na sypko: „Sałatę z fasoli, zwłaszcza z becoków, przyrządzano w następujący sposób: do ugotowanej i odcedzonej fasoli nakrajano sporą ilość surowej cebuli, dodano trochę pieprzu i soli. Sałatę wymieszano i okraszono skwarkami”.