Data dodania:  2020-02-25

Wygląd:

Placek z ciasta ziemniaczanego

Kształt:

Kształt zależy od kształtu naczynia, w którym się go zapieka

Wielkość:

Wielkość zależy od formy naczynia do zapiekania

Konsystencja:

Ciasto ziemniaczane sprężyste, miękkie

Smak i zapach:

Smak słodki, zapach pieczonych potraw ziemniaczanych

Barwa (zewnętrzna i na przekroju) :

Barwa zewnętrzna to kolor złoty, środek placka koloru brązowego, widoczna śmietana koloru beżowego

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu:

       Znakomitą i ulubioną potrawą ziemniaczaną mieszkańców Trójwsi – trzech miejscowości na Śląsku Cieszyńskim: Istebnej, Koniakowa i Jaworzynki – jest kubuś zwany również kubuszem.

       Autorka Zofia Szromba-Rysowa w publikacji Pożywienie ludności wiejskiej na Śląsku (1978, s.73) pisze między innymi: W Istebnej (…) ziemniaki wykorzystywane były do pieczenia placków zwanych polesznikami oraz świątecznej potrawy: „kubuszia”. Na Śląsku Cieszyńskim ziemniaki pojawiły się już na początku XIX wieku. Ziemniaki uzupełniały pożywienie zbożowe i często zastępowały chleb. Szybko stały się podstawowym środkiem wyżywienia. Lud cieszyński uprawiał sporo odmian ziemniaków, a każdą z nich nazywał po swojemu: modrzoki, rużoki, sałacioki, lipcówki itp. Ziemniaki przygotowywano na rożne sposoby, a jednym z nich było pieczenie różnorakich placków.

      W książce Potrawy Regionalne Wisły i Śląska Cieszyńskiego, wydanej przez Zespół Szkół Gastronomiczno-Hotelarskich im. Wł. Reymonta w Wiśle, pod redakcją: Maria Maciejczak-Madej, Anastazja Sidzina, Emilia Kłapsia (1996, s. 37), czytamy: Szeroką grupę potraw sporządzano z trzicieliny (ziemniaki starte na tarce): placki ziemniaczane, poleśniki, kubusie, żebroczkę, gałuszki, bachora. (…) Z taką szeroką gamą potraw ziemniaczanych zarówno u nas, jak i w całym kraju nikt nie może konkurować.

    Wera Sztabowa w wydawnictwie Krupnioki i moczka, czyli gawędy o kuchni śląskiej (1985, s. 118) wspomina: Dawnymi czasy ziemniaki były na Śląsku w wielkim poważaniu. Nic dziwnego, stanowiły – obok mącznych placków i chleba – podstawę wyżywienia. Stąd też w kuchni śląskiej sporo przepisów ziemniaczanych.

      Elżbieta Łabońska w Śląskiej kucharce doskonałej (1989, s. 88) podając przepis na kubusia, wyjaśnia: Ziemniaki po obraniu zetrzeć na tarce ziemniaczanej, odcisnąć (…) zaparzyć masę wrzącym mlekiem (…) włożyć do piekarnika, zapiec (…) podawać jako drugie danie obiadowe lub jako potrawę przeznaczoną do spożycia w trakcie robót polowych. Kubuś / kubusz wytwarzany jest zgodnie ze starą tradycyjną recepturą przekazywaną z pokolenia na pokolenie.

Sprawdzone przepisy:

Surowe ziemniaki obrać i zetrzeć na tarce. Odsączyć z nich trochę wody. Całość sparzyć zagotowanym mlekiem. Wlać do brytfanny. Na górę nałożyć bardzo gęsto jabłka, również starte na drobnej tarce (jabłka nie są obowiązkowe – można zapiekać bez nich). Na wierzch wlać pół litra gęstej śmietany − to ona daje tej potrawie podstawę smaku. Zapiec.
Placek ziemniaczany z śledziem w burakach.

 

Twoja ocena:
Ocena: 0.0 (Oddano 0 głosy)
Wyświetlenia:  1847